15 sierpnia przypada Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Jest to odpustowe święto naszej parafii, której patronuje Matka Boża Wniebowzięta. Każdy człowiek ma w sobie potrzebę świętowania. Bóg zawarł tą potrzebę w trzecim przykazaniu – „pamiętaj, abyś dzień święty święcił”. Odpust parafialny to okazja do uzewnętrznienia takiej potrzeby w każdym z nas.
Odpust parafialny jest doroczną uroczystością rodziny parafialnej związaną ze świętem patronalnym parafii lub kościoła. Dzień odpustu jest związany z możliwością uzyskania daru duchowego jakim jest odpust zupełny, czyli darowanie wszystkich kar doczesnych za popełnione grzechy. Przez grzech bowiem zaciągamy winę wobec Boga i ponosimy karę, która ma pomóc przezwyciężyć zło jaki grzech w nas posiał i wyrządził. Karę można odpokutować w doczesności np. przez uczynki pokutne, uczynki miłosierdzia, inne dobre uczynki czy modlitwy. Kościół dając możliwość uzyskania w uroczystość odpustową odpust zupełny, wyznacza warunki jakie trzeba spełnić. Zwyczajne warunki to spowiedź sakramentalna, Komunia święta, wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu oraz odmówienie modlitw: Ojcze nasz, Wierzę w Boga i dowolną modlitwę w intencjach Ojca Świętego.
Możliwość uzyskania odpustu sprawiała, że na odpust ściągała cala okolica, a dla rodziny odpust był okazją do spotkania wielu pokoleń. Centralnym wydarzeniem jest suma odpustowa, którą prowadzi specjalnie zaproszony kapłan, a kazania odpustowe głosi też kaznodzieja na tę okoliczność zaproszony – najczęściej główny celebrans sumy odpustowej.
Na odpuście nie mogło zabraknąć oczywiście wieńców żniwnych, bukietów kwiatowych, owocowych i zielnych, ofiarowanych na ołtarzu podczas Mszy św, jako wotum wdzięczności Panu Bogu, przez ręce Matki Najświętszej.
Tradycyjnie, okolice kościoła były oblegane przez stragany i kramy, na których nie brakowało niczego, co mogło pocieszyć oko, ucho i żołądek licznie odwiedzających te miejsca ludzi, zwłaszcza dzieciaków.
Odpust parafialny to okazja do spotkania całej wspólnoty, całych rodzin, często wielopokoleniowych. To okazja do wspomnień, przypominania prawdziwych wartości młodemu pokoleniu, poczucia dumy płynącej z pochodzenia, ale przede wszystkim to wielkie święto dla całej parafii, której jesteśmy częścią. Świętowanie to polega nade wszystko na duchowych owocach, uświadamianiu sobie skąd jestem, gdzie żyję, dokąd zmierzam.
Życzymy wszystkim radości płynącej z przeżywania odpustu parafialnego.
ODNOWIENIE
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa nazywana potocznie „Bożym Ciałem” to dzień poświęcony oddawaniu czci Najświętszemu Sakramentowi – realnej obecności Jezusa w świecie.
O Jezu najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, wejrzyj na nas, korzących się u stóp Twego ołtarza
Duchu Święty udziel mi cierpliwości, abym z rozwagą i roztropnością podejmował się zobowiązań i sumiennie je wypełniał. Obdarz mnie cichością, abym znosił wady i ułomności bliźnich.
Obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II Niedzielę Wielkanocną, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.
Miłosierdzie Boże, wytryskujące z łona Ojca – ufamy Tobie
Dziś, w Niedzielę Palmową, w Kościele katolickim rozpoczyna się Wielki Tydzień. Liturgia tego dnia jest pamiątką uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy pięć dni przed Jego ukrzyżowaniem. Jak podają Ewangeliści, zgromadzone wówczas tłumy rzucały na drogę płaszcze, gałązki oliwne i palmowe wołając: „Hosanna Synowi Dawida: błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie”.
Kyrie, elejson, Chryste elejson. Kyrie, elejson,
Modlitwa w intencji rodziny