Prawodawstwo muzyki kościelnej
Podczas Mszy Świętej zarówno śpiew jak i towarzyszący mu dźwięk organów są dla nas czymś naturalnym. Czy jednak słysząc muzykę w kościele i angażując się w śpiew pieśni jesteśmy świadomi tego czym jest muzyka liturgiczna i jak wiele dokumentów na jej temat powstało w dziejach Kościoła?
Już papież Pius X w 1903 roku pisząc dokument Motu Propio przestrzegał przed nadmierną świeckością i teatralnością muzyki kościelnej. Papież podkreślał, iż muzyka liturgiczna podziela cel samej liturgii jakim jest chwała Boża i uświęcenie wiernych.
Pius XII w encyklice Mediator Dei poleca by troszczyć się o pełne uczestnictwo wiernych we Mszy św., „by nie byli oni jak obcy i niemi widzowie”, ale angażowali się w liturgię poprzez śpiew pieśni.
Sobór Watykański II (1962-1965) uchwalając Konstytucję o świętej liturgii (KL) poświęcił rozdział 6. tego dokumentu muzyce sakralnej. Dowiadujemy się z niego, iż muzyka i śpiew kościelny są integralną częścią liturgii, śpiewem sprawujemy liturgię, liturgia poprzez muzykę “się dzieje”. Konstytucja o liturgii mówi nam zatem, iż muzyka w kościele nie jest oprawą Mszy świętej, ale jej wzniosłą i ścisłą częścią.
Święta Kongregacja Obrzędów w 1967r. wydała Instrukcję o Muzyce w Świętej Liturgii – Musicam Sacram, w której uszczegóławia posoborowe podejście do muzyki sakralnej.Dokument we wstępie przypomina wcześniej nakreślony cel muzyki kościelnej jakim jest chwała Boża i uświęcenie wiernych.
Muzyka sakralna to ta, która w zamyśle kompozytora powstała dla oddawania chwały Panu Bogu. Oznacza się świętością i doskonałością formy. Nie można do liturgii wprowadzać niczego, co byłoby całkowicie świeckie lub niezgodne z powagą kultu Bożego. Takie cechy muzyki spotykają się w najwyższym stopniu w śpiewie gregoriańskim, który jest uznawany za własny śpiew w liturgii rzymskiej. Powinien on zajmować pierwsze miejsce wśród innych śpiewów a każda kompozycja jest tym świętsza im bardziej zbliżona do chorału.
Dokument zwraca nam także uwagę na dużą rolę organów piszczałkowych jako tradycyjnego instrumentu muzycznego, którego brzmienie dodaje ceremoniom kościelnym majestatu a umysły wiernych porywa do Boga i spraw niebieskich.